W pewnych kręgach kulturowych konkretne kolory mają określone znaczenie. W latach 60 XX wieku powstała metoda tzw. terapii barw, stosowana przez psychologów, polegająca na pracy z emocjami pacjentów za pomocą barwnych kartek. Kolory zdają się więc być ekwiwalentami uczuć i znaczeń, zawierać ukryty, podświadomy, odwołujący się do emocji przekaz. Każdy z nas ma silne preferencje odnośni kolorystyki i woli przebywać - albo i nie – w pomieszczeniach o konkretnych barwach. Preferencje kolorystyczne zmieniają się i kształtują pod wpływem życiowych doświadczeń, są więc osobiste i wyrażają w pewien sposób charakter człowieka. Nie da się więc podważyć znaczenia, jakie pełni kolorystyka w ludzkim życiu.
Ludzie podświadomie przypisując znaczenia kolorom, opierając się na wrażeniach, jakie wywiera na nich otoczenie. Natura jest więc głównym „sponsorem” przyjemnych i przykrych doznań – nasza krew jest czerwona, a jej widok kojarzy nam się głównie z bólem, gdyż żeby ją zobaczyć, musi zostać przebita lub starta skóra. A więc czerwień będzie nam się kojarzyć z pewną dozą agresji, z czymś niespokojnym i żywiołowym – nie możemy bowiem przejść obojętnie wobec krwi. Jest to pewne uproszeczenie, ale ilustruje, na jakiej zasadzie człowiek podświadomie szuka w otoczeniu wzorów, które odpowiadają jego sposobowi myślenia i odczuwania świata. Wzburzona, szybciej krążąca krew sugeruje też stany euforii i pożądania – stąd czerwień jest również kolorem symbolizującym miłość i namiętność.
Podział barw
Barwy dzielą się na ciepłe i zimne. Kolorem o chłodnej barwie jest błękit. Dlaczego czerwień jest gorąca, a ten kolor nie? Zapewne wiąże się to z czysto fizycznym doświadczeniem przeciwieństw – ognia i lodu. Niebo również jest błękitne – dlatego kolor ten najczęściej pojawia się przy przedstawieniach boskości, tego koloru jest szata Madonny. Symbolizuje on również intelekt – jak wiadomo, myśli bywają górnolotne.
Charakterystyka kolorów
Zieleń jest kolorem wiosny, kojarzy nam się z budzącymi się do życia roślinami i światem natury. Może dlatego poleca się otaczanie się tym kolorem jako remedium na zmęczenie – w otoczeniu naturalnym również doznalibyśmy odprężenia. Co ciekawe Chiny, które słyną z zielonych jadeitów, przypisują tej barwie moc magiczną, jest także symbolem doskonałości i nieśmiertelności.
Fiolet był w wiekach średnich kolorem duchowieństwa chrześcijańskiego. Na szaty tego koloru mogły sobie pozwolić jedynie zamożne osoby, ponieważ koszt wyrobu fioletowego barwnika do tkanin był bardzo wysoki. Fiolet jest więc związany z życiem duchowym, symbolizuje pomost między światem żywych i umarłych oraz między cnotą a grzechem. Na niektórych przedstawieniach Męki Pańskiej Chrystus i Maryja noszą fioletowe szaty. Ale jest to także kolor kojarzący się z przepychem i dostojeństwem.
Żółty to kolor słońca. Jest on ambiwalentny – kwiaty tego koloru kojarzą nam się z uczuciem zazdrości, a niegdyś we Francji znaczono nim mieszkanie osoby, która dopuściła się cudzołóstwa. Żółta flaga wywieszona na maszcie statku oznaczała chorobą zakaźną panoszącą się na pokładzie. Kolor ten jest więc pewnym ostrzeżeniem albo napiętnowaniem.
Czerń to symbol wyniosłości, elegancji ale i skrytości, samotności. Posiada bardzo różne znaczenia w zależności od kultury danego kraju, w Polsce oznacza żałobę, podczas gdy w Chinach jej kolorem jest biel. Biel jest kolorem śmierci w wielu religiach. Biel i czerń to antynomie, które wzajemnie się dopełniają. Biała flaga jest symbolem dobrowolnego poddania się, a więc uległości, a także niewinności i czystości.
